Tajemnicza choroba.

Od samego początku rok 2011 nie układał się po myśli amerykańskiej tenisistki Venus Williams. W Australian Open podczas meczu 3. rundy skreczowała z Andreą Petkovic po rozegraniu jednego gema. Potem na bardzo długi okres zniknęła. Pojawił się dopiero w połowie czerwca na trawiastych kortach w Eastbourne. Potem Wimbledon i US Open. Już przez ten czas można było usłyszeć, że Venus zmaga się z jakąś tajemniczą chorobą, która nie pozwala jej grać na wysokich obrotach. Wszystko "wyjaśniło się" po oddaniu walkowerem meczu 2. rundy z Sabiną Lisicką na kortach Flushing Meadows. Zdiagnozowano u niej Syndrom Sjoegrena (jest to choroba autoimmunologiczna, która powoduje u osób szybsze męczenie się, ubytek sił, bóle stawów i mięśni, zmiany zwyrodnieniowe).
Była to bardzo smutna wiadomość, gdy już kolejna z sióstr Williams została poważnie chora i to w bardzo krótkim okresie. Co jeszcze jest ważne - tej choroby nie da się do końca wyleczyć, czyli w każdej chwili może zdarzyć się jakiś słabszy moment w grze Amerykanki.

Venus po leczeniu wróciła do gry w Miami, na Key Biscayne. I od razu dotarła do ćwierćfinału, gdzie przegrała z Agnieszką Radwańską (ale po drodze pokonała m.in. Petrę Kvitovą). Widać było jej nierówną grę, ale potrafiła osiągnąć też m.in. półfinał turnieju w Cincinnati czy wygrać turniej w Luksemburgu na sam koniec sezonu.

Wróćmy do początku kariery Venus. Potoczyła się ona bardzo podobnie jak jej młodszej siostry. W ciągu około 3 lat z miejsca w trzeciej setce awansowała do pierwszej dziesiątki. Każdy zachwycał się grą Venus. Była inna niż wszystkie. Rok 2002 to objęcie tronu liderki przez Amerykankę. (Niedługo później musiała ustąpić Serenie). W całej karierze wygrała 44 turnieje singlowe (w tym 7 Wielkich Szlemów) i 20 deblowych. Na  Igrzyskach Olimpijskich w 2000 r. w Sydney zdobyła złoto w singlu i deblu. A 2008 i 2012 dołożyła też złota w grze podwójnej. Zarobiła ponad 28 mln dolarów.

Venus jest zupełnie inna niż Serena. Bardziej ustabilizowana, woli skupić się raczej na tenisie. Chociaż rozwija też swoje pasje poza kortem. Ma własną firmą odzieżową (EleVen by Venus), która zajmuje się projektowaniem ubrań na kort i nie tylko (co ciekawe w tych strojach występuje m.in. jej rodaczka Varvara Lepchenko).

Według mnie starsza z sióstr jednak pozostaje w cieniu Sereny, szczególnie w ostatnich latach (ale gdy stworzą deblowy tandem i uderzą ze zdwojoną siłą praktycznie nikt nie jest w stanie z nimi wygrać). Jest to związane przede wszystkim z samą grą. Gołym okiem widać, że Venus po przebytej chorobie nie jest w stanie wrócić do wcześniejszej formy i wygrywać najważniejszych turniejów. Ostatnio też często można było zauważyć, że Amerykanka poddaje mecze z powodu bólu pleców.
Miejmy nadzieję, że niedługo kłopoty zdrowotne Amerykanki na zawsze odejdą w niepamięć i ponownie ujrzymy ją w najlepszej formie grającą mecze na najwyższym poziomie. Może się okazać, że tych okazji będzie jeszcze dużo, ponieważ podczas wywiadu po jednym z wygranych meczów w Cincinnati na pytanie dziennikarza, jakie są jej plany i cele oraz tak naprawdę dlaczego jeszcze gra i jak odnajduje w sobie motywację, Venus odpowiedziała: "Mój cel to IO w Rio w 2016 i marzę, by tam wystąpić". (potwierdziła to też niedawno podczas rozmowy z Barbarą Schett w programie wprowadzającym do Rolanda Garrosa).

Czyli już siostry Williams dają do zrozumienia, że nie tak szybko zakończą karierę i każda z zawodniczek powinna się ich bać. Osobiście mocno trzymam kciuki za tę zawodniczkę i dla mnie marzeniem byłoby zobaczyć mecz Serena-Venus. Ale nie taki z tegorocznego Charleston, tylko z turnieju mistrzyń z Doha 2009.